Κάποιες μέρες κυλάνε,
κάποιες γυρνάνε ξανά και ξανά,
κάποιες φεύγουν και πάνε
και γι `αυτές δε θυμάσαι τίποτα πια.
Μ.Φ.
Οι μέρες κρατάνε τόσο, όσο να φυσήξεις ένα αναμμένο κερί και να δοκιμάσεις ένα κομμάτι τούρτα. Μέχρι να συνειδητοποιήσεις την έκπληξη, το κουδούνι που χτυπάει ξαφνικά, το ''να ζήσεις μανούλα και χρόνια πολλά, γριούλα να γίνεις με άσπρα μαλλιά'', γέλια, φωνές, ευχές κλπ βρίσκεσαι στο κρεββάτι σου για τον νυχτερινό ύπνο και ήδη αναπολείς και χαμογελάς ευχαριστημένος. Με θυμήθηκαν λες, μου έκαναν έκπληξη, ήρθαν και με είδαν. Τα μωρά μου σκέφτεσαι, τα μωρά μου που είναι πια τόσο ώριμοι και λογικοί άνθρωποι αλλά για μένα θα είναι πάντα τα μωρά μου. Εγώ θα μεγαλώνω κι αυτά θα είναι πάντα εκείνα τα μικρούτσικα δαχτυλάκια που με κρατούσαν από το χέρι.
Χθες έκλεισα τα 64 μου χρόνια.
Πολύχρονη, γερή, με χαμόγελα στη ζωή σου και με τα μωρά σου δίπλα σου. Με εκείνο το χεράκι που σε κρατούσε από το χέρι, όπως και τώρα
ReplyDeleteΣ' ευχαριστώ πολύ Άννα μου !!!
DeleteΩωω!!!!! Στέλλα μου εξήντα τέσσερις χιλιάδες ευχές"....γριούλα να γίνεις και να 'σαι καλά" Στην πορεία της ζωής σου να είσαι γερή και να έχεις τις πιο όμορφες αναμνήσεις!
ReplyDeleteΦιλιά πολλά!