Saturday, October 04, 2025

συνδέσεις


 

Ανακάλυψα γέφυρες,  να περάσω το μεγάλο ποτάμι που χώριζε τα σπίτια μας στην άνω και στην κάτω μεριά.  Μου άρεσε ο ανηφορικός δρόμος,  τα εστιατόρια,  το ζαχαροπλαστείο και το μέρος όπου καθόμασταν,  μέσα στο άλσος με τις μανόλιες.  Έχω την πεποίθηση πως βγήκα από το μεταξένιο μου κουτί από ανάγκη να ποτίσω με πληρότητα την έλλειψη,   τροποποιώντας τα ζύγια μου,  φόρεσα παπούτσια από πανί ανθεκτικό στον άνεμο,  σταθεροποίησα το στέμμα της αξιοπρέπειας στο κεφάλι,  και άφησα να βλαστήσουν στις πλάτες μου φτερά.  Κι η καρδιά μου ιλαρή,   κάθε φορά χτυπούσε όλο και πιο δυνατά.  Σαν σχοινοβάτης που ισορροπεί στο σχοινί έμαθα πως οι άνθρωποι αλλάζουν όταν νιώσουν ότι σ' αυτή τη νέα ισορροπία θα σταθούν πιο αληθινοί.  Μα δεν γίνεται ανεμπόδιστα,  δεν έχω ένα μηχανισμό και διακόπτω ή επαναφέρω την διακοπή.  Θέλει δύναμη ψυχής  πείσμα και επιμονή,  κυρίως ένα καλοδουλεμένο ''εγώ''  που να αντέχει το απρόβλεπτο αλλά και το βλέμμα του καινούργιου του εαυτού.  


1 comment:

  1. Καλησπέρα, Στέλλα μου, καλό σου Σαββατόβραδο.

    ReplyDelete

συνδέσεις

  Ανακάλυψα γέφυρες,  να περάσω το μεγάλο ποτάμι που χώριζε τα σπίτια μας στην άνω και στην κάτω μεριά.  Μου άρεσε ο ανηφορικός δρόμος,  τα ...