Μ αυτή την ανάμνηση, ταλανίζομαι τέσσερις μέρες τώρα. Μου φαντάζουν σαν αιώνας. Κοιμάμαι, ξυπνάω, αδυνατώ να βρω την αρχή και το τέλος της. Σε ποιά σημεία να την πιάσω, ώστε να μη πονέσει, να παραμείνει αλώβητη, ατόφια!750 και κάτι φωτογραφίες. Βάρηνε η μηχανή μου. Έτσουξαν τα μάτια μου από χρώμα ανατολής. Κάηκαν από την τόση ομορφιά.
750 και κάτι ''κλικ''. Πόνεσαν τα δάχτυλα, πιέστηκε ο αυχένας. Που να πρωτοκοιτάξεις που δεν προλαβαίνει ο νους. Και τι να πεις; Πως να το πεις; Πως να μεταφέρεις όλη αυτή την γλύκα με λέξεις ή με στατικές εικόνες;
Πρώτη μου φορά που νοιώθω τόσο γεμάτη και δεν ξέρω με ποιό τρόπο να το μοιραστώ. Συνήθως ξεχυλίζουν οι φράσεις μονάχες από μέσα μου. Σήμερα βουβάθηκαν, σιώπησαν. Ζαλίζομαι ακόμη με μουσικές. Είμαι ακόμη εκεί, τριγυρνάω στα σοκκάκια, μυρίζω, πίνω, ακούω, αφουγκράζομαι, ψιθυρίζω, ενθουσιάζομαι, γελάω! Και κυρίως ρουφάω, καταπίνω εικόνες.
Ως να στεγνώσει όλο αυτό το θαύμα μέσα μου!
υ.γ. στη φωτό η αφεντιά μου..
Ομορφιά μου,η ομορφιά αναγεννάται ξανά και ξανά γιατί το θαύμα μέσα σου δε στεγνώνει ποτέ...
ReplyDeleteφιλάκια
κι οταν στεγνώσει... όλα θα ναι πιο όμορφα...
ReplyDeleteειναι οπως ακριβως γινεται με το λαδι στον καμβα... το τελικό χρώμα εξαρταται απ το αν θα στεγνωσει ο πίνακας σε σκοτεινο ή φωτεινό μέρος... επηρεάζονται τα χρώματα...
ευχομαι το θαυμα σου να στεγνωσει σε άπλετο φως :)
ναι σαι καλα!!!! και να φωτογραφίζειςςςςς
καιτο άπλετο φως θα ξαναδώσει λάμψη στις στιγμές... θα να μένουν αναμένες εκεί στη μνήμη....
ReplyDelete750 στιγμές και δε θα μοιραστείς καμία μαζί μας;;;
Νιώθω την ευτυχία σου και εύχομαι κάθε σου εκδρομή να αφήνει τέτοιες όμορφες αναμνήσεις!
Μέσα στις αναμνήσεις βουλιάζουμε και είναι μάταιο να ψάχνουμε την άκρη του νήματος,
ReplyDeleteγιατί οι αναμνήσεις είναι μονο για να υπαχουν και να ξυπνούν μέσα μας ξανά την φλόγα!!
Καλό σου βράδυ
Αναμένουμε τις υπόλοιπες;)
ReplyDelete'Ηταν να πάω κι εγώ το προηγούμενο φθινόπωρο, αλλά δεν τα κατάφερα. Μοιράσου τις φωτογραφίες σου με μας!
ReplyDeleteΚαλό Σαββατοκύριακο
Φεγγαραγκαλιασμένη μου ομορφιά, μεθυστικές και λιγωτικές οι εικόνες που σε ενθουσίασαν, πασπαλισμένες με μπαχάρια, μύρα Ανατολίτικα και το θρήνο θαρρείς του τόσο οικείου ακούσματος.
ReplyDeleteΓιατί ναι... και οι ήχοι θρηνούν...
Εύλογο και αναμενόμενο το δέος που αισθάνθηκες. Η Πόλη μυρίζει ακόμη Ελλάδα...
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
και γιατί να αφήνουμε ανέπαφες τις αναμνήσεις?
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDelete750 κλίκ μέσα στό χόρο
ReplyDelete750 κλεμένες ομορφιές
Καλό Σ/Κ
Εύχομαι να αργήσει..να στεγνώσει..Και τότε να είσαι επιβάτης κάποιου άλλου προορισμού.Εξίσου μαγικού..πράγμα σίγουρο..γιατί ο τρόπος που προσλαμβάνουμε την ομορφιά..αντανακλά την ομορφιά που έχουμε μέσα μας.
ReplyDeleteΚι εγώ που νόμισα πως μίλαγες για μηχανή !!! :Ρ
ReplyDeleteΜονο 750 φωτο βρε φεγγαρένια μόνο????
Καμια μηχανη δεν χωραει ουτε και μπορει να αποτυπωσει το κλικ της ψυχης αυτη αιχμαλωτιζει τα παντα , τα ομορφοτερα , τα καλυτερα !
Να περνας καλά και να αιχμαλωτιζεις :)))
Σε πολλούς δεν αρέσουν οι φωτογραφίες, εγώ τις λατρεύω γιατί είναι η αποτύπωση μια στιγμής, με ότι αυτή κουβαλάει, με τα δυσάρεστα και τα ευχάριστα. Σαν να φυλακίζεις τον χρόνο είναι, σαν να τον πιάνεις πονηρά από το αυτάκι και να του λες"Επ, σ΄επιασα"!
ReplyDeleteΝα τις χιλιάσεις Φεγγαρένια μου και ακόμα πιο πολύ!
Και να είσαι πάντα γεμάτη!
Φιλάκια πολλά :)
Πήγες τελικά!!!!
ReplyDeleteΤέλλλλλεια!
φιλιά πολλά ;-)
Είναι μοναδικές οι φωτό σου.. και σίγουρα έπρεπε να το κάνεις και αυτό. Το Πάσχα με την αναγέννησή του δίνει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία..
ReplyDeleteΤο ανατολίτικο άρωμα και χρώμα μου αρέσει...
Φιλιά πολλά, καλημέρα
Γεια σου Στέλλα...με τις 750 αξέχαστες στιγμές.
ReplyDeleteΘα ξαναπεράσω να δω μερικές
ω!τι ομορφα!πηγες ταξιδακι στην κωνσταντινουπολη!
ReplyDeleteθελω τοσο πολυ να παω!
ας μην στεγνωσει ποτε αυτο μεσα σου...
οι μνημες ειναι χαραγμενες βαθια...
μονο ας καταλαγιασει για να μας πεις κι αλλα...
νεραιδενια φιλακια καλη μου!!!