του νου

Για να ξεχάσω που ήμουν
να συνειδητοποιήσω που είμαι
για τη ζέστη και τον ιδρώτα
το λαχάνιασμα ενός σκύλου
τα μάτια ενός παιδιού
τη φωνή σου που με νοστάλγησε
τις ατέλειωτες σκάλες
την εξοχή
τη βόλτα
τη συνάντηση
το φιλί
τα παράπονα
την διαφορετικότητα
την επικοινωνία
την αγάπη
τον αέρα που εκπνέεις
την ομορφιά
την λεπτότητα
την διακριτικότητα
την ευγένεια
τα νόστιμα
τα ΔΕΝ
τα πριν και τα μετά
το μισοφέγγαρο
το υπόγειο
τη σοφίτα
τα χρυσά
τα λαμπερά
τα στρογγυλά


για τα mojito τις νύχτες
και τον διπλό ελληνικό τα πρωινά ρε γαμώτο