σκουλήκια;

- σκουλήκια;
- ναι,  για ψάρεμα!
Είχε ανοίξει μια λακούβα σύριζα στο κύμα και έσκαβε..  έχωνε τα δάχτυλα ανάμεσα σε άμμο και νερό κάτι έπιανε και το 'βαζε σ' ένα πλαστικό άσπρο ποτήρι.  Όταν έφτασα κοντά,  το ποτήρι είχε γεμίσει κατά το ένα / τρίτο.  Λυπήθηκα που δεν του έδωσα μια καλημέρα,  αλλά έτσι ήμουν εγώ,  κρατούσα τις λέξεις πίσω από τα χείλη,  όμως ήθελα οπωσδήποτε κάτι να του πω έτσι προφασίστηκα την ερώτηση κι ας είχα δεδομένη την απάντηση.
Ήταν πρωί ακόμη,  ούτε δέκα.  Ο κόσμος λιγοστός.
Μέρα δροσερή και το περπάτημα μου στην υγρή άμμο κατάφερε να φτάσει ως τα ''χρωματιστά''.  Τα ''χρωματιστά''  ήταν μια μεγάλη καντίνα με αυτοσχέδια κτίσματα γύρω γύρω κι ένα σωρό παραταγμένες ομπρέλλες σε όλη την μεγάλη αμμουδιά,  ως μπροστά στη θάλασσα.  Σε διαφορετικό χρώμα η κάθε μία,  αυτό ήταν που έδινε μια ιδιαιτερότητα στο τοπίο.
Μέχρι εκεί έφτασα,  σχεδόν η διπλάσια διαδρομή.  Φορούσα το καπέλο μου,  αλλά ο λαιμός μου είχε ανακατευτεί με κλάμερ και μαλλιά και είχε ήδη ιδρώσει.  Τράβηξα το σταυρουδάκι πίσω κι έφερα την αλυσίδα μπροστά.


Έκανα μεταβολή και γύρισα.  Τώρα ο ήλιος σιγοέψηνε το πάνω μέρος του στήθους μου.  'Εβλεπα μακριά,  ένα μικρό κομμάτι από το κίτρινο σπιτάκι του ναυαγοσώστη.  Ήταν ακόμη Αύγουστος!