- Πότε; με ρωτάει
- Πότε να ήταν άραγε; κάνω πως σκέφτομαι
- Δεν θυμάμαι Άννα
Η Άννα κρατάει μια λεπτή χειρουργική βελόνα.
- Τι ψάχνουμε; τη ρωτάω
Με αγγίζει χωρίς να απλώνει τα χέρια της
- Εδώ πρέπει να είναι λέει και δείχνει κάτι να μαυρίζει κάτω από το δέρμα, τόσο μικρό σαν αγκαθάκι αχινού
*
Μην μ΄αφήσεις Άννα
Καλησπέρα...
ReplyDeleteΉταν τελικά αγκάθι;
@ χρηχα μου καλησπερα
ReplyDeleteισως να ηταν και αγκαθια.. δεν ξερω..
πως εισαι;
φιλια πολλα :)
Δεν μου αρέσουν οι βελόνες, μου θυμίζουν ενέσεις...
ReplyDeleteΈχω περάσει αρκετά χρόνια με αγκαθάκι στη καρδιά, ξέρεις, απ' αυτά που ούτε στο μικροσκόπιο δεν φαίνονται... και επειδή όλα γιατρεύονται κάποια στιγμή εξαφανίστηκε ως εκ μαγείας και άφησε μια όμορφη αίσθηση ελευθερίας!
Πολλά πολλά ΑΦιλιά! :)
Ξέρεις αγαπητή...
DeleteΤο σώμα μας έχει την ικανότητα να αφομοιώνει κάποια πράγματα που εισβάλουν εντός του....
Καλημέρα σας και στις δύο...
@ μαγισσουλα μου
Deleteξερεις οτι γινονται θαυματα τεχνης με τις βελονες;
ειχα κατα νου οταν τις καιγαμε και τραβουσαμε απο τις πατουσες αγκαθακια απο αχινους..
θα μπορουσε να ειναι μια ιατρικη αποστειρωμενη λαβιδα;
θα μπορουσε, μα το θεμας μας δεν ειναι αυτο
τα εχουμε ξαναπει για τα αγκαθακια που εφυγαν.. για αυτα που μενουν ομως δεν ξερω :)
φιλια πολλα!
@ χρηχα μου
ReplyDeleteδεν θα διαφωνησω μαζι σου ;)))
περαστικά να ειναι..να ´σαι καλα...
ReplyDeleteκαλη βδομάδα! :)
γεια σου Ηλια
ReplyDeleteδεν προκειται για πραγματικη κατασταση..
σε φιλω ;)
Όντος το σώμα έχει τη τάση να απορροφά τα αγκαθάκια...όσο για τις βελόνες, κάπου διάβασα πως ταξιδεύουν μες το σώμα μας και κάποια στιγμή που νομίζουμε πως όλα πάνε καλά αυτές καρφώνονται θανατηφόρα στη καρδιά μας... γιαυτό ας μην επαναπαυόμαστε... έτσι λέω!
ReplyDeleteμερικα αγκαθακια τα απορροφα ο οργανισμος μας μα οχι ολα.. τα υπολοιπα ταξιδευουν.. οι βελονες παρ οτι τρομακτικες βοηθουν να τραβηξουν τα αγκαθια απο το σωμα
ReplyDeleteφιλια!