Μέρες τώρα.
Ξέρω πως δεν θα έρθει ποτέ εκείνη η λέξη. Δεν μπορεί λέει. Υποψιάζομαι πως κάτι στράβωσε τότε. Που μάθαμε πως εκείνο το φθινόπωρο, θα πνιγόμασταν σε ένα ποτάμι από φύλλα.
Θέλω να τρυπήσω τους τοίχους και να περπατήσω το μυαλό σου..
Μετά, κάνω μια έτσι και βλέπω πως έξω φυσάει και πως η πετσέτα στο σκοινί, δεν είναι καλά στερεωμένη.
Βγαίνω στο μπαλκόνι, κι αυτό είναι όλο..
Μάθαμε να ονομάζουμε φόβο το αυτονόητο!
Σου αρέσει να κάνεις κούνια;
ReplyDeleteΘα έρθω να σε πάρω να κάνουμε κούνια, δεν τις συμπαθώ τις τσουλήθρες, δεν ξέρω ποτέ πώς θα προσ-γειωθώ!
ΑΦιλάκια και πάω να μαζέψω τη μπουγάδα! :)
εγω παλι ποτε δε συμπαθουσα γενικοτερα τις παιδικες χαρες.. αλλα ως παιδικη αναμνηση ειναι καλη ! ηθελα ποδηλατο στα νιατα μου, αλλα με πολυ λαχταρα ομως!!!
Deleteμ αρεσουν οι μπουγαδες εχω σκοπο μια μερα να αφιερωσω ολοκληρο ποστ :)
Κάθε μέρα που περνάει με κούραση είναι άλλη μια μέρα από αυτές που λεν δημιουργικές...
ReplyDeleteΑλλά το Φθινόπωρο μου τις φέρνει μαζεμένες και αρχίζω, όχι το γόνατο πιάνεται , όχι ο γοφός πονάει....
Στις καρυδιές τα φύλλα άρχισαν να γίνονται στρώμα κάτω, με κάθε ελαφρύ αεράκι ένα ψιλόβροχο από φύλλα στροβιλίζεται και χορεύει πέφτοντας....
Το χώμα γέμισε κίτρινα φύλλα...παντού....
Σήμερα στην ώρα που έπεσε ο ήλιος ευχόμουνα να έχω κινητό με φωτογραφική μηχανή , να σας αφιερώσω μια σκηνή με καρυδιές με κόκκινο κορμό , απ'την μεριά που τις χτυπούσε ο ήλιος...
Θα 'θελα κι εγώ να περπατήσω στο μυαλό αρκετών ανθρώπων.....όχι για να ικανοποιήσω κάποια περιέργεια....μα για να καταλάβω τι σκέφτονται εκείνη την στιγμή.....εκείνη που θέλω να ξέρω τι σκέφτονται....
Καλησπέρα σας αγαπητή...
κι εγω τις αγαπω τις μερες με κουραση, με ανεβαζουν στα συννεφα μονο που μετα πεφτω αποτομα και δε ξερω με τι να ασχοληθω..
Deleteειναι ομορφα τα ηλιοβασιλεματα χρηχα μου αλλα και οι ανατολες που εγω τις εμαθα να τις αγαπω τελευταια και οταν ξυπναω νωρις στρωνομαι στην καρεκλα στο μπαλκονι κι αγναντευω τα ροζ σιελ.. αλλο πραγμα το ξημερωμα αλλα και ηλιοβασιλεμα θα ειναι παντα ατμοσφαιρικο κ ειδιλιακο.. χχμμμ εχεις δει ποτε ερωτευμενους να ξυπνουν πρωι πρωι; ενω το βραδακι..
φιλια πολλα!!!!!
Και τις ανατολές βλέπω καθημερινά....
DeleteΑπλά ήτανε το βασίλεμα που το είχα άμεσα πρόσφατο....μόλις λίγη ώρα πριν γράψω...
Εγώ προτιμώ με διαφορά τις ανατολές....και πάντα είχα κι εγώ αυτήν την απορία...γιατί τα ζευγάρια δεν νταλγκαδιάζονται με τις ανατολές, που θεωρητικά σημαίνουν νέο ξεκίνημα, αλλά ασχολούνται με τις δύσες....ίσως γιατί (λέω εγώ τώρα) οι ανατολές σημαίνουν το τέλος του ερωτικού παιχνιδιού μέσα στα σκοτάδια, ενώ το ηλιοβασίλεμα σημαίνει την αρχή τους;....
Καλησπέρα σας αγαπητή...
Καλές ανατολές...
γιατι πρωι πρωι.. τα χρωματα, τα φωτα κι οι σκιες ειναι πιο ψυχρα κι εντονα.. το ηλιοβασιλεμα ειναι τρυφερο, χουχουλιαρικο, ειδυλιακο, ζεστα χρωματα κλπ κλπ
Deleteασε που πρωι πρωι ο κοσμος κοιμαται χχχ
φιλια!
Φύλλα ξερά, φθινόπωρο. Και όμως θα έρθει η Άνοιξη και το τοπίο θα αλλάξει. Θα μεσολαβήσει βέβαια ένας χειμώνας να δώσει την δική του εσάνς. Ζωή... όλα είναι ζωή...
ReplyDeleteΚαληνύχτα φεγγαρένια μου! :)
και μετα απο ενα χειμωνα που παλευεις να προσαρμοστεις παλι δυσκολη θα μοιαζει η Ανοιξη..
Deleteπροσαρμογη θελει.. εκει ειναι το κλειδι !!!
καλη σου μερα μαρινακι :)