Νιώθω κάποιους ανθρώπους να είναι έτσι.. χωρίς να προσποιούνται.. χωρίς να προσπαθούν ιδιαίτερα..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
τραπέζι
Στο τραπέζι της εισόδου, ένα βάζο με φρέσκα χρυσάνθεμα, ένα καπέλο ψαθί μετά από ένα περίπατο που κουβαλά την μυρωδιά του ήλιου, τη σκό...
Κι έιναι αυτοί που βλέπουν τη χαρά στα απλά γύρω τους...όπως τα παιδιά!! :)
ReplyDeleteΣε διαβάζω..εκπέμπει ζεστασιά ο λόγος σου...
το πρωτο που σκεφτηκα ηταν ''μα τι γραφω;'' (δεδομενου οτι δεν ειναι και οι καλυτερες μερες μου για γραψιμο.. αλλα οκ μετα καταλαβα πως η ζεστασια ειναι ζεστασια κ μακαρι να συμβαινει :)
Deleteτην ιδια ζεστασια εκπεμπουν και καποια σχολια.. ειναι το δουναι λαβειν :)
Ναι κι εγω εχω συναντησει τετοιους ανθρωπους. Ζουν αναμεσα μας :) Και η αληθεια ειναι πολυ τους ζηλευω. Θα ηθελα κι εγω να ειμαι πιο αυθορμητη. Ειλικρινα και ευθαρσως αυθορμητη. (προσεχε τι ευχεσαι λενε... :) )
ReplyDeletexxxxxxxxxxx
εγω δεν ζηλευω.. θαυμαζω χχχ
Delete