Monday, September 22, 2014

να στάζει ζωή





Ανεξαρτήτως όλων,  θα ήθελα να δω ένα παράθυρο,  να στάζει ζωή.

Έναν άνθρωπο να νιώθει ''χορτάτος'' με τις εκάστοτε επιλογές του.
Να μην ξεχειλώνει από δω κι από κει.
Να χρησιμοποιεί την δύναμη αλλά και την ευφυία του υπέρ του.
Να μην διαπληκτίζεται άσκοπα.

Να μη φτάνει στο άκρο,  σ' εκείνο το άκρο όπου όλα, ενώ εσύ σκέφτεσαι να τα κάνεις σκόνη,  αυτά έχουν ήδη χαθεί.
Κι είναι τόσα πολλά και τόσο πολύ σημαντικά.


at

1 comment:

Subscribe to: Post Comments (Atom)

μια άλλη

  Είτε το αποδεχόμαστε είτε όχι,  με γκρίνια ή με γέλιο,  με χαρά ή με λύπη,  με τρυφερότητα ή κακία,  το περιμέναμε είτε όχι,  το ονειρευόμ...