Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να βρεις ένα αφτί και να του ψιθυρίσεις ''δ - ύ - σ - κ - ο - λ - ο'' και να πιάσουν δυό χέρια μαλακά να στίβουν ένα ένα τα γράμματα, να στάξει ουρανός;
Εγώ για σένα θα το 'κανα.
Μόνο για σένα !
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ένα αλογάκι της παναγίας
Αδειάσανε οι καρέκλες από το πλάι μας, οι κουβέντες σταμάτησαν, η εμπιστοσύνη κόπηκε μαχαίρι. Μόνο η δροσιά της εξοχής, μια πετσέτα γι...
Αποκλειστικά για ’κείνον… οι στάλες ουρανού…
ReplyDeleteΠόσο τυχερός!
κι εγω τυχερη για αυτη την ωραια εκφραση μεσα απο αυτο το σχολιο σου
ReplyDeleteκαλη συνεχεια
Νομίζω Στέλλα μου, πως αν το ζητήσουμε χωρίς η φωνή μας να μαρτυρά απαίτηση, τα δυο αυτά χέρια όχι μόνο θα μας ακούσουν αλλά και θα μας αγκαλιάσουν...
ReplyDeleteΑΦιλάκια και χρόνια μας πολλά!
εννοειται αλλα υπαρχει για τον καθενα ενα και μοναδικο ατομο με αφτια και αγκαλια.. συνηθως ο καθενας μας κοιταει την παρτυ του ;)
Deleteνα χαιρομαστε τις μαμαδες και τα παιδακια μας
τις μαμαδες μας απο μακρια αν ειναι δυνατον :)