Tuesday, June 23, 2015

στο χαλί





Έχω ένα γατί!
Κάθε μεσημέρι,  παίρνει με το στόμα τα ψαροκόκκαλα που του βάζω στο πιάτο και τσουπ τα κρύβει κάτω από το χαλί.  Μετά,  περιχαρακώνει τη λία του με νιαουρίσματα και κόλπα με νύχια γαμψά.  Έχει σχηματίσει νοητά ένα κύκλο γύρω τριγύρω και κόβει κινήσεις.  Είμαι σίγουρη πως αν κάνω έστω και μια στραβή θα με διαγράψει από φίλο.  Να με λογαριάζει για αφεντικό ούτε λόγος!  Και όλα αυτά,  ως αργά το βράδυ που με παίρνει ο ύπνος στον καναπέ.  Το πρωί,  η φύλαξη ξαναρχίζει.  Κατά ένα περίεργο τρόπο,  λίγο πριν το νέο μεσημεριανό του φαγητό τα παλιά κόκκαλα εξαφανίζονται.  Έχω ψάξει κάθε πιθανή δεύτερη κρυψώνα,  αδίκως,  τίποτα πουθενά.

Μιά μέρα,  θα αρπάξω από το πεζοδρόμιο καμμμιά φρου φρου ναζιάρα θηλυκιά και θα του τη φέρω πεσκέσι..  τότε θέλω να δω τη δύναμη του!


2 comments:

  1. Ευτυχώς που καλοκαίριασε και θα μάζεψες το χαλί, υποθέτω. Μια κρυψώνα λιγότερη και... η καλύτερη λύση -καλά το σκέφτηκες- θα είναι "το πεσκέσι", η "φρου φρου ναζιάρα", για να έχει με κάτι άλλο ν' ασχοληθεί.

    Καλή σου μέρα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. καλημερα Στρατο
      ευχαριστω που ερχεσαι!

      Delete

τί άλλο να πεις;

  Μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και μοιάζει παγωμένο.  Σκουπίδια εδώ κι εκεί,  σκόνη πολύ.  Οι καρέκλες άδειες και οι θεατές ανύπαρκτοι.  Όσο και ...