Απρίλης

Μ' αρέσει ο Απρίλιος,  ιδιαίτερα τούτος δω που έχει ζηλέψει τη ζέστη του Ιούνη και το φως του Αυγούστου με ένα συνοδευτικό αεράκι σκέτη γλύκα,  αυτός ο μήνας είναι για γούστα!  Και για μπουγάδα.  Να βάλεις το πλυντήριο να δουλεύει,  να τριγυρνάς στις βόλτες και στην επιστροφή να απλώνεις τα κοντομάνικα και να στεγνώνουν στο πιτς φυτίλι.  Σε ένα διωράκι,  διπλώνεις και τοποθετείς στα συρτάρια.  Χωρίς σιδέρωμα!!!

Οι δίαιτες,  είναι σκληρές γιατί κάπου εκεί δίπλα κρύβεται η ανασφάλεια,  και το άγχος του ''αχ πως θα βγω στη θάλασσα''.  Και να,  τόσα κιλά έχασα σε δύο μήνες,  και τι ευτυχισμένη που είμαι τώρα,  και στους επόμενους δύο,  τα έχεις ξαναβάλει τα χαμένα,  γιατί δικά σου ήταν και θα είναι για πάντα!  Η λύση είναι μία,  τόσο εύκολη αλλά και τόσο δύσκολη,  αλλάζεις την διατροφή σου για πάντα,  λίγο μικρότερη ποσότητα,  λίγο πιο υγιεινά,  τώρα και για όλη την υπόλοιπη ζωή σου,  συνεχίζεις σα να μην συμβαίνει τίποτα,  και όλα καλά!

Συνειδητοποιώ και δεν μπορώ να το αλλάξω,  πως πιάνω ό,τι μου πετάνε χωρίς να ξεσκαρτάρω εκείνη την μοιραία στιγμή.  Και αντί να αδιαφορήσω,  να μη μιλήσω,  παλεύω μάλιστα και να το αναλύσω.  Καταλήγω το λιγότερο με πονοκέφαλο,  το χειρότερο,  με κακή διάθεση.  Που φεύγει μόνο όταν φύγω κι εγώ,  αλλά η λύση δεν είναι να φεύγεις, κατάλαβες;

Γιατί σταματάς κάτι;  Προφανώς επειδή δεν σε γεμίζει πιά.  Επειδή δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες σου.  Ή επειδή οι ανάγκες σου άλλαξαν.  Ίσως να άλλαξε και η φυσική σου κατάσταση,  Ή το μυαλό σου μπορεί να κουράστηκε.  Ή μπορεί να έπεσες με τα μούτρα και έτσι να ξεθεώθηκες.  Ή να μην έχει πια για σένα την ίδια αίγλη.   Δεν ξέρω,  αυτό που ξέρω είναι πως όταν δεν πεθυμείς πια αυτό το κάτι,  όταν το μυαλό σου δεν κάνει κλικ στο άκουσμα του,  όταν δεν θα ήθελες να το κουβαλάς και να το ποτίζεις καθημερινά,  πάει τελείωσε.  Και το άλλο,  το επόμενο,  και κάθε επόμενο έχει τη χάρη του κι ας μην προλαβαίνεις να νιώσεις το βάθος τους.