..μου δινόταν η ευκαιρία να γυρίσω τον χρόνο πίσω, το μόνο που θα ήθελα να αλλάξω, είναι την νοοτροπία που είχα.
Αυτή την αίσθηση πως κάθε τόσο βρισκόμουν σε μια πίστα και πως θα έπρεπε να την ''περάσω'', να σπάσω τον κωδικό της, όσο πιο γρήγορα τόσο καλύτερα, για να ανταμοιφθώ με το δώρο μου, την επόμενη ανώτερη πίστα.
Αυτή τη ματαιοδοξία του ότι τα πάντα εξελίσσονται πάνω σε ένα πρόγραμμα όπου επιτυγχάνω αυτό, για να ακολουθήσει εκείνο.
Η παλινδρόμηση της νοσταλγίας φαίνεται ιάσιμη καθώς η νοοτροπία που είχες φαίνεται να ανήκει σε παρελθόντα χρόνο. Ωστόσο είναι απολύτως κατανοητό και υγιές θα έλεγα μια προσδοκία ανταμοιβής για κάτι καλύτερο. Είναι η χαρά της νίκης ακόμη κι αν δεν πρόκειται για παιχνίδι.
ReplyDeleteΚαλημέρα Στέλλα μου καλή εβδομάδα!
Αννίκα, η ανταμοιβή θα μπορούσε άραγε να αναλογεί με ευχάριστη παραμονή σε μια πίστα που έτσι κι αλλιώς έχει μια αξία. Το να θέλεις όλο και κάτι παραπάνω, απαξιώνει τα προηγούμενα.
DeleteΕυγνωμοσύνη είναι μια λέξη που τελευταία την συνάντησα και την αγαπώ. Και παλιότερα είχαμε συναντηθεί, αλλά ποιός νοιαζόταν;
Χαρά θα πρέπει να υπάρχει έτσι κι αλλιώς και όχι μόνο στις νίκες!
Πόσα θα αλλάζαμε αν μπορούσαμε να γυρίσουμε το χρόνο. Όμως αυτό δεν γίνεται. Και έτσι οφείλουμε να σεβόμαστε την κάθε στιγμή στο παρόν.
ReplyDeleteΚαλησπέρα Στέλλα μου.
σωστά Γιάννη μου
Deleteάλλωστε πάντα θα υπάρχουν τα περιθώρια στις ραφές για διόρθωμα!