παράλογα;

Επειδή εμείς οι άνθρωποι ποτέ δεν είμαστε τέλειοι και τα πάντα είναι πιθανά,  αναρωτιέμαι από ποιό σημείο και μετά μια συμπεριφορά ενός προσώπου είναι προβληματική και ποιός μπορεί να το ισχυριστεί αυτό;
Αν πχ εγώ δεν είμαι σε θέση να δικαιολογήσω ένα κομμάτι του χαρακτήρα και κατ' επέκταση κάποιας ιδιόμορφης συμπεριφοράς κάποιου προσφιλούς μου προσώπου,  τί μπορώ να κάνω εκτός από το να την αποδεκτώ;
Πού τελειώνουν τα φυσιολογικά όρια και πότε αρχίζει ο παραλογισμός;
Πρόκειται για παραλογισμό ή απλά πρόκειται για ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα;

Για να κατανοηθεί η κουβέντα,  θα πω ένα τρελλό παράδειγμα μια που δεν είμαι ειδική.  Ξαφνικά αποκτώ την τρέλλα να καλλιεργώ μεταξοσκώληκες,  μην γελάτε δεν έχω ιδέα αν αυτό είναι εφικτό,  γεμίζει το σπίτι (μεταξοσκώληκες) και σχεδόν κοιμάμαι μαζί τους.

Προσωπικά εγώ θα έβρισκα φυσιολογικό οτιδήποτε ευχαριστεί έναν άνθρωπο αλλά πάλι θα το αποδεχόμουν κάτι τέτοιο αν το έκανε ο σύντροφος μου;  Η μητέρα μου; 

Και μετά τί;