...μια υπέροχη, κομψή και ιδιαίτερη μωβ/ροζ ομπρέλλα για την Αννίκα! Αννίκα μου τώρα θα είσαι πια προστατευμένη και από τον ήλιο και από την βροχή :) Δες όμως και τι περιβάλλον, σπίτι, ποταμάκι, φύση! Όλα δικά σου :)
Κι εμείς όλοι οι υπόλοιποι ας απολαύσουμε το καφεδάκι μας κι ας είναι κάπου εκεί κοντά για να μην αποχωριζόμαστε ο ένας από τον άλλον.
Ζεστούς καπουτσίνους σας προσφέρω, ωραία ατμόσφαιρα με την ευχή να πάει καλά και χωρίς δυσκολίες η καινούργια εβδομάδα.
Φίλοι μου σας αγαπώ, σας φιλώ, και σας ευχαριστώ!
Πως με νιώθεις Στέλλα! Σε ένα τέτοιο σπίτι θα μπορούσα να καταγράφω την καθημερινότητά μου γιατί στην μέχρι τώρα ζωή μου όταν σκέπτομαι τον επίγειο παράδεισο την εικόνα αυτού του σπιτιού έχω στο μυαλό μου. Μια μυστικιστική σχέση με τη φύση, με ήχους απ' τους αγέρηδες, με κίνηση, με ζωντάνια απ' τα πρωινά κελαηδήματα, με τις σκιές στους τοίχους απ' το φεγγαρόφωτο, με μυστικά απ' το βαθύ του χρόνου. Δεν γίνεται ένα τέτοιο σπίτι να μην έχει μυστικά που κάποτε ξεστρατίζουν θέλοντας να σβήσουν τις μνήμες.
ReplyDeleteΜπορεί να φταίει η μοναξιά και η σιωπή του, μα μόνος μπορεί να είσαι κι ανάμεσα στο πλήθος.
Εκεί στο ισόγειο, στο μεγάλο καθιστικό, θα σας οδηγήσει η βροχή για να προφυλαχθείτε και δίπλα στο τζάκι θα περιμένει ένας ζεστός καφές ή ένα τσάι και θα μιλήσουμε απλά, ήρεμα για όσα μας δένουν πέρα από συλλογιστικές σκέψεις. Κι όταν σωπαίνουμε θα ακούμε την φλυαρία της βροχής ρίχνοντας βλέμματα στα ροζ-μωβ χρώματα απ'τις ομπρέλες που θα στεγνώνουν στην είσοδο.
Αν κλείσεις τα μάτια θα δεις την εικόνα και θα μυρίσεις το βρεγμένο απ' τη βροχή χώμα, είμαι σίγουρη.
Θέλω πολύ να σ' ευχαριστήσω γι αυτή σου την ανάρτηση. Με συγκινεί η σκέψη σου και η αφιέρωσή σου. Αλήθεια!
Με την αγάπη μου σου εύχομαι μια όμορφη εβδομάδα!
Από χθες το βράδυ μου χάρισε ένα χαμόγελο το σχόλιο σου Αννίκα μου.
DeleteΩραίο σκηνικό! Μαγικό θα έλεγα, και γύρω μας όλη η ομορφιά της φθινοπωρινής φύσης. Μέσα ζεστασιά και καφεδάκια. Υπέροχα!!!
σε φιλώ :)
Καλημέρα και καλή εβδομάδα από μία συννεφιασμένη Αθήνα.Με τον ήλιο να παίζει με τα σύννεφα και να προσπαθεί να δώσει την θέση του στην βροχή.
ReplyDeleteΕίναι ωραίο να έχεις φίλους με όποιον τρόπο και αν είναι φίλοι.
Και ας μην έχουμε δεί ο ένας τον άλλον.Με έναν τρόπο μαγικό,αυτόν του ίντερνετ ερχόμαστε λίγο πιο κοντά.
Εκφράζουμε αυτά που έχουμε στην ψυχή μας,στην καρδιά μας ,στο μυαλό μας και που κάποιοι δεν θα τολμάγαμε να τα
πούμε εαν βρισκόμασταν όλοι και βλέπαμε ο ένας τον άλλον.
Εγώ πάλι θα ήθελα πολύ να σας γνωρίσω απο κοντά.Και να πούμε όλοι αυτά που θα λέγαμε μόνο στην-ον ψυχολόγο μας.
Εκεί θα βλέπαμε τις εκφράσεις των προσώπων μας και θα λέγαμε πραγματικά αυτό που διάβασα πρόσφατα σε μια σελίδα με "σοφά λόγια": O θεός μας δίνει τους φίλους για να μας ζητήσει συγνώμη για τους συγγενείς που μας έδωσε...;;
Υπέροχες οι φωτογραφίες σου όπως και οι ζεστοί καπουτσίνοι.(Έναν decaffeine για εμένα παρακαλώ).
Και με ένα τραγούδι για το φθινόπωρο και για τα υπέροχα χρώματα που μας προσφέρει το τραγούδι που έχω επιλέξει σήμερα.Πιστεύω να σου αρέσει.
ΥΓ : Ομπρέλα να πάρετε.
https://www.youtube.com/watch?v=nrRoPtQJt44
Αυτό που ζητάς, δεν είναι εύκολο. Θα σου πω την γνώμη μου. Είναι ωραία όσο απολαμβάνουμε τις καταστάσεις ως έχουν. Η γνωριμία από κοντά έχει το ρίσκο της, και η μαγεία της ''ανωνυμίας''εξαφανίζεται. Τίποτα δεν θα γίνει όπως το φαντάζεσαι αλλά και όλα θα αλλάξουν στην πορεία. Το πως και το γιατί δεν το γνωρίζω. Ίσως επειδή οι δια ζώσης γνωριμίες, σχέσεις, για να γίνουν φιλίες θέλουν χρόνο. Και η εμπιστοσύνη θέλει χρόνο. Η ανασφάλεια υπάρχει, για αυτό υπάρχουν και οι ψυχολόγοι αν κάποιος έχει αυτή την ανάγκη. Δεν μπορεί κανείς να τους αντικαταστήσει.
DeleteΑπολαύστε τη βροχή!
καλημέρα..