Νοέμβρης

 

Δεν μπορώ να σου εξηγήσω το γιατί αλλά οι Κυριακές μου τους τελευταίους μήνες έχουν γίνει ευτυχισμένες και πολυάσχολες.  Δύσκολα θα με βρεις!

Ένα νέο αγόρι,  ένας νέος άνδρας,  ταξιδεύει /μια που αυτό ακόμη δεν έχει απαγορευτεί/ 499 χλμ για να συναντήσει την αγαπημένη του.  Αυτό είναι έρωτας!

Σε έναν όμορφο κήπο γεμάτο με λεύκες και πεύκα,  στη γειτονιά  μου, συνάντησα ένα καταπράσινο πουλί.  Ήταν ένας παπαγάλος που πετούσε ελεύθερος και καθώς τον παρατηρούσα και τον θαύμαζα ήμουν σίγουρη πως παρόλο που τριγυρνούσε ελεύθερος,  εκείνα ήταν τα δέντρα του,  εκεί γύρω ήταν η φωλιά του!

Ήδη Νοέμβρης!  Πόσο γρήγορα κυλάει ο χρόνος τελικά.  Ειδικά εδώ στην έτσι κι αλλιώς ζεστή και υγρή τσιμεντένια πόλη μου,  που πρέπει να είμαι πολύ παρατηρητική για να απολαύσω ένα σπάνιο πουλί ή κάποια ιδιαίτερα φθινοπωρινά χρώματα στη φύση!

Είναι η ίδια γκρίζα γάτα με το λευκό στο λαιμό,  που τη συναντώ στα σκαλάκια ενός mini market,  έξω από το μικρό βιβλιοπωλείο ή στρογγυλοκαθισμένη κυρία στο παγκάκι απέναντι.  Την χαιδεύω κάθε φορά που ξέρω ότι θα βρω σύντομα νερό για να πλύνω τα χέρια μου.  Κι αυτή,  κρατάει χαρακτήρα,  όμως είναι και τόσο φιλική!

καλό μήνα!