Γλυκοκοιτάζω τις χριστουγεννιάτικες φωτογραφίες που παρελαύνουν στις ανάλογες σελίδες. Τις παρατηρώ, τις τοποθετώ σε έναν ειδικό φάκελο, μα δε ξέρω το νόημα αυτής της πράξης. Θα έλεγα /ίσως/ πως πρόκειται για μια ιδιαίτερη απόλαυση, που μου φέρνει μνήμες από τα χρόνια που περίμενα πως και πως τις διακοπές από τα μαθήματα του σχολείου. Και στιγμές από ακόμη παλιότερα, τότε που ήμουν πολύ μικρή, και οι γονείς μου με εντυπωσίαζαν κάνοντας μου δώρα, τρυφερά και όμορφα παιχνίδια.
/Ίσως/ σκέφτομαι να με απομακρύνουν από την άσχημη πραγματικότητα.
Από αυτήν, με απομακρύνει και μια πάρα πολύ ωραία σειρά που απολαμβάνω κάθε μέρα στις 7 με 8 το απόγευμα στο κανάλι της Ερτ1. Λέγεται ''μια νέα αρχή'' και διαδραματίζεται στην Αυστραλία και στο Παρίσι, χρονολογικά κάπου εκεί γύρω στο 1950.
Είναι κάποιες στιγμές που κουβαλούν τέτοιο φορτίο, γεννούν τέτοιους συλλογισμούς κι όμως δεν σου δίνουν καμιά ευχαρίστηση. Πως έγινε έτσι η ζωή μας; Περιγελούμε το χρόνο σπρώχνοντας να περάσουν τα δύσκολα, να πάρουμε ανάσα, να αποκτήσουν οι σκέψεις νόημα. Όπως μπορούμε.
ReplyDeleteΚαλό ξημέρωμα Στέλλα!
την σειρά στην Ερτ1 την είδα το καλοκαίρι. Τώρα παίζεται σε επανάληψη. Καταπληκτική!
Είναι πάρα πολύ καλή (η σειρά) και χαίρομαι που την παρακολουθώ. Είναι το μόνο που βλέπω σε καθημερινή βάση. Μακάρι να υπήρχαν κι άλλες αυτού του είδους στην τηλεόραση.
Deleteκαλημέρα Αννίκα μου