Πες πως έχεις μπροστά σου τη θάλασσα κι η μέρα δεν είναι συννεφιασμένη σαν την σημερινή αλλά καθώς λάμπει ο ήλιος όλα τα χρώματα γίνονται ακόμη πιο έντονα, πιο φωτεινά, με δύναμη. Πες πως καθώς στέκεσαι μόνος σε μια τεράστια έκταση ψιλής, λευκής άμμου, μαζεύεις ένα βότσαλο από κάτω και το χαιδεύεις με τα χέρια σου.
Όλες οι όμορφες στιγμές της ζωής σου έρχονται κατά νου, νιώθεις δεκαοχτάρης και θέλεις να τρέξεις αρπάζοντας την ελευθερία σου από τα μαλλιά, να συναντήσεις τους φίλους σου, το κορίτσι σου, να κάνεις τις σπουδές των ονείρων σου. Θέλεις να ερωτευτείς γιατί οι ορμόνες σου χτυπούν κόκκινο.
Ρίχνεις την πέτρα που κρατάς στο νερό, με εκείνο τον πλάγιο τρόπο που σχηματίζει στο νερό κυκλάκια. Τα χρώματα λάμπουν και κάτω από το φως του ήλιου πολλαπλασιάζονται. Αποχρώσεις του μπλε, του μωβ, του πράσινου.
[Κάπως έτσι δημιουργήθηκε μια επιφάνεια από κομάτια υφασμάτων δεμένα με τέτοιο τρόπο μεταξύ τους που στη δημιουργό θύμιζαν θάλασσα. Σαν φυσικό επακόλουθο με βελόνα και χρωματιστή κλωστή σχηματίστηκαν τα χρώματα που η φαντασία της ήθελε να προκύπτουν από την συνομιλία ενός ανθρώπου, ενός βότσαλου και του αλμυρού νερού.]
η δημιουργία είναι δική μου και ανήκει στην προσωπική μου συλλογή!
Κι ενώ απολάμβανα τη βόλτα μαζί σου μ’ ένα κοχύλι στο χέρι, ο μηχανισμός του μυαλού τέθηκε σε συναγερμό κάτι σαν ιου…ιου, διαπιστώνοντας πως το έργο τέχνης είναι απ’ τα χεράκια σου. Εμ πρώτα τα λένε αυτά Στελίτσα μας! Και μια δεύτερη πιο προσεκτική ματιά έφερε τα χαμόγελα. Μπράβο βρε Στέλλα!
ReplyDeleteΚαι πολύ όμορφο και για ταλαντούχες. Κι ύστερα λες για υπομονή και τα τοιαύτα.
Δες τι έφτιαξες και ξανασκέψου το. Ξανά Μπράβο!
Σε φιλώ Καλό απόγευμα!
Πότε είπα εγώ πως δεν έχω υπομονή Αννίκα μου; Είναι κάτι που με χαρακτήριζε όλη μου τη ζωή για αυτό και ήταν σχετικές οι επιλογές μου.
DeleteΔεν έχω υπομονή όμως άλλο για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε.
Επίσης δεν έχω καθόλου υπομονή με το μαγείρεμα ή την καθαριότητα!
φιλάκια, καλό απόγευμα και σε σένα, την αγάπη μου
Η δημιουργία σου είναι πανέμορφη Στέλλα μου. Όπως ακριβώς περιγράφεις τη γένεσή της μεταφορικά στη φύση έτσι τη βλέπουμε στην πράξη. Μου αρέσει η έκρηξη των χρωμάτων. Δείχνει τη φαντασία του δημιουργού. Πόσο όμορφο να το βλέπεις αλλά και να το νιώθεις. Καλησπέρα καλή μου φίλη.
ReplyDeleteΑυτό το να μπορείς να το νιώθεις νομίζω είναι όλα τα λεφτά Γιάννη μου καλησπέρα :-)
DeleteΑυτό είναι πίνακας ζωγραφικής με ότι συμπεριλαμβάνει αυτό. Υπέροχο.
ReplyDeleteΝαι είναι!!! Καλημέρα σου χελωνίτσα σ ευχαριστώ :)
DeleteΕντάξει νομίζω ιδιαίτερα εμπνευσμένος τρόπος να δημιουργείς και προς τις δυο πλευρές.
ReplyDeleteΥπέροχο όλο <3
ευχαριστώ Νικολέτα :-)
DeleteΈχω δει αυτά τα χρώματα, τα γαλάζια και τα διάφανα, και τους κύκλους απ το πέταγμα του βότσαλου, τα έχω δει στην Ψαρρού και στον Ορνό στη δική μου Μύκονο, εκείνα τα δύο ατέλειωτα καλοκαίρια που πρέπει να ήταν 68 κι 69, πριν αρχίσει το απόλυτο μπάχαλο, τότε που η θάλασσα ήταν τόσο διάφανη που διέκρινες ακόμα και το πρώτο χνούδι στα σχεδόν μωρουδίστικα δάχτυλά σου, έχω δει τα τυρκουάζ και τ' αχνοπράσινα στις θάλασσες της Κεφαλλονιάς και της Παλαιοκαστρίτσας, έχω δει τα φούξια και τα πορτοκαλιά στις μπιγκόνιες της Κούρτης, τα καφετιά στα γερασμένα ελαιόδεντρα της Μεσογγής, τι ωραία που τα ξαναβλέπω τώρα βγαλμένα απ' τα χέρια σου!! Καλημέρα :-)
ReplyDeleteΚάλλη, πόσο χαίρομαι τα σχόλια σου και πόσο μου λείπει το ότι δεν γράφεις, μ' αρέσει που σου θύμησα όλες αυτές τις χρωματιστές στιγμές σου, σου στέλνω φιλιά.
DeleteΤα μπλε των ουρανών και της θάλασσας, το μωβ των μεδουσών αλλά και της λεβάντας και των ζουμπουλιών, το πρασινογάλαζο του Μύρτου και των Εγκρεμνών, το στρόγγυλο των νησιών αλλά και οι κύκλοι οι πάμπολοι κύκλοι που αποτελούν την ίδια μας τη ζωή, τα παιχνίδια και οι συνομιλίες με το νερό, το παιδί μέσα μας που αρνείται να μεγαλώσει (γιατί να το κάνει άλλωστε;). Ένα πορτοκαλί αντίσκηνο στημένο στην αμμουδιά χειμώνα καλοκαίρι, ένα δυό απλωμένα ρούχα κι άλλο ένα φορεμένο κατάσαρκα, και καρδιά που να χωράει αγαπησιάρικες στιγμές χωρίς σταματημό.
Το να δημιουργείς είναι από τα ωραιότερα πράγματα που μπορείς να κάνεις ...
ReplyDeleteΕιναι θεραπεία μυαλού και αγάπη για το αποτέλεσμα που σε κάνει να ταξιδεύεις στις δικές σου διαδρομές της μνήμης σου Στέλλα μου.
να κάνεις ότι αγαπάς πάντα να περνάς όμορφα!! καλό σου ξημέρωμα 🌙🌼