Η ειλικρινής βουτιά στο παρελθόν, επιζητεί κανάκεμα. Επιθυμεί τρυφερότητα και απαλό άγγιγμα. Mια ελάχιστη γνώση για να κρατήσει κάποιος σωστά το φως στο σκοτάδι. Συμβαίνει! Γιατί πχ κάτι στο τώρα σου σε ταλαιπωρεί. Φτιάχνεις μια φωλιά, ένα κουτάκι κάτι τέλος πάντων που να κρατάει ζεστασιά. Κι ότι λάφυρο μαζέψεις το συμαζεύεις εκεί μέσα. Για το τέλος, τοποθετείς την ταμπελίτσα. Να γράφει πχ η στιγμή που απομυθοποίησα σαρανταπέντε χρόνια ζωής. Να υπάρχει οργάνωση, η οργάνωση είναι ποιότητα, είναι διαχείριση, είναι διαχωρισμός, αποφεύγεις την βόλεψη του να ανακατέψεις το ένα με το άλλο.
No comments:
Post a Comment