Την έβαλα να καθίσει στο τραπέζι της κουζίνας & γέμισα το πιάτο της με ζυμωτό ψωμοτύρι, γάλα και μπισκότα. Τα έφαγε λαίμαργα! -Τα τελευταία 11 χρόνια μου είπε, νιώθω σαν να έχω μείνει στην ίδια τάξη, σαν να μην έχω κάνει ούτε ένα βήμα, σαν να μην έχω κάνει καμμιά πρόοδο, ενώ μπορώ να σου απαριθμήσω άπειρες απόπειρες..
..μαζί με ατελείωτες αλλαγές, ένα κάρο αλλαγές χωρίς ουσιαστικό νόημα. Απλά έτσι, για την ροή και την πλεύση. Άλλες φορές με πολύ αργό ρυθμό κι άλλες καλπάζοντας δεν ξέρω που πάνε όταν φεύγουν οι μέρες από σάββατο ως παρασκευή..
Σκέψεις και προβληματισμοί γύρω από ένα τραπέζι.
ReplyDelete