Ζηλεύω την τρέλλα που είχα, την παλαβή διάθεση, αυτό το χαζοχαρούμενο, το αυθόρμητο, το χαλαρό, αυτό που κάποιοι άνθρωποι ερωτεύθηκαν επάνω μου και που ήταν ακριβώς αυτό για το οποίο ερωτεύθηκα κι εγώ τον εαυτό μου. Αυτό το ''όλα ήταν αέρας'' που διαπιστώνω κάθε φορά που κάνω απολογισμό και που ψάχνω για ντοκουμέντα, όμως η ζωή δεν αποτελείται από πράξεις ακριβών έργων τέχνης που κάποια στιγμή θα τα εμφανίσεις ως εκθέματα ας πούμε σε κάποια προσωπική έκθεση. Δεν είναι αριθμοί, δεν είναι πράγματα, είναι αίσθηση που μόνο ο ίδιος μπορείς να αφουγκραστείς, μόνο ο ίδιος γνωρίζεις το γιατί αυτό και το γιατί εκείνο, μόνο εσύ ανοίγεις φάκελα με γράμματα που δεν αναφέρουν πια τίποτα, ξέρεις όμως πάρα πολύ καλά πως παλιότερα υπήρξαν με το παραπάνω γεμάτα.
No comments:
Post a Comment