να με αγαπώ πιο πολύ

 

 

 

ΝΑ ΜΕ ΑΓΑΠΑΣ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ… 

(… για τις Κυριακές που λείπουν οι λέξεις) 

Για τις Δευτέρες που έχουν μια σιωπή 

Για τις Τρίτες που ότι ρούχο και να βάλεις δεν θα πάψεις να ενηλικιώνεσαι 

Για τις Τετάρτες που όλα εννοούνται Για τις Πέμπτες, μήπως να φύγουμε; 

Για τις Παρασκευές που λες: θα επιστρέψω σύντομα 

Για τα Σάββατα που ανάβουν τα κεριά τα τσιγάρα και οι μουσικές. 

Να με αγαπάς τα Σάββατα, πιο πολύ να με αγαπάς. 

Πιο. 

Μ’ αγαπάς; 

Πόσο; 

Νύχτα 

Για τις Κυριακές που λείπουν οι λέξεις γιατί τις ξοδέψαμε και επιστρέφουμε στα σώματα. 

Μην τελειώσεις, μην τελειώσεις. 

Όταν ξημερώσει θα είναι μια Δευτέρα που δεν θα έχει σιωπή, δισταγμό, θα φυσάει βήματα, αποτυπώματα στο λαιμό, τίποτα δεν θα είναι στην θέση του, ούτε τα παπούτσια μας. 

Ούτε. 

[από τη συλλογή της Ελένης Νανοπούλου ΠΙΠΕΡΙ ή ΕΣΤΩ ΚΑΤΙ ΝΑ ΚΑΙΕΙ, εκδόσεις Ενδυμίων 2017