Απολαμβάνω το σπίτι, ξέρετε τα γνωστά, καφεδάκι, σπιτικό φαγητό, ξεκούραση μια που προχθές περπάτησα πάνω από τις δυνάμεις μου κι ένα κάτι τις το νιώθω στα γόνατα μου, πόνος δεν είναι, μια αόριστη ενόχληση έτσι μόνο και μόνο για να μου θυμίζει πως δεν είμαι πια 20 χρονών αλλά ούτε και πενήντα (χεχε)! Κι όλο λέω θα βάλω voltaren κι όλο το αναβάλλω γιατί ξεχνιέμαι κάνοντας πράγματα που αγαπώ. Να θυμηθώ, μόλις γράψω το κείμενο και σηκωθώ από την καρέκλα μου να το κάνω.
Χθες λοιπόν, που ήμουν σπίτι, ήταν μια πολύ δύσκολη μέρα γιατί ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο βρέθηκε στο νοσοκομείο, σε μια πόλη μακριά από την Θεσσαλονίκη, κι εγώ στενοχωρέθηκα πολύ πρώτα για τα άτομα που αναλαμβάνουν την ευθύνη του κι εγώ δεν μπορώ να βοηθήσω λόγω της απόστασης και δεύτερον για την υγεία του. Τί επεισόδιο ήταν αυτό που έπαθε; Γιατί δεν έχουν μια απάντηση οι γιατροί; Γιατί έπρεπε να περάσει όλη την ημέρα και την νύχτα στον διάδρομο ενός νοσοκομείου και τί γίνεται με τον covid; Ξέρω πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος προέρχεται από τα νοσοκομεία.
Τέλος πάντων, είναι γεγονός πως εδώ που είμαι δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο παρά να διατηρώ την ψυχραιμία μου.
Χθες ωστόσο απέκτησα κι ένα φίλο όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Πρόκειται για ένα πανέμορφο πουλάκι που ήρθε και τσιμπολογούσε μια πρασινάδα στο μπαλκόνι μου και τιτίβιζε, και κελάιδιζε και ήταν σα να μου μιλούσε, τόσο πολύ με συγκίνησε. Του έβαλα λοιπόν κι εγώ νεράκι και ψιχουλάκια (δεν ξέρω τί άλλο θα μπορούσα) και ήρθε ξανά, όπως ήρθε και σήμερα κι εγώ το ακούω να τραγουδάει και το βλέπω να τσιμπολογάει και χαίρομαι.
Με τη φωτογραφία της ανάρτηση, η μόνη μου σχέση είναι πως φτιάχνω ένα έργο όπου σκέφτομαι να ''ζωγραφίσω'' πολυκατοικίες, έτσι μου άρεσε και με ενέπνευσε.
Eύχομαι το αγαπημένο σου πρόσωπο γρήγορα να αναρρώσει και να βγει απ' το νοσοκομείο...
ReplyDeleteΗ γιαγιά μου έλεγε πως τα πουλάκια που έρχονται στη βεράντα μας φέρνουν μήνυμα καλό, και θετική ενέργεια στο σπίτι ( προσθέτω με τη σειρά μου ), τα ψίχουλα μια χαρά ήταν, θα σου ξανάρθει :)
Όσο για το γόνατο...μην το παρακάνεις με το περπάτημα και ναι υπάρχουν αλοιφές που βοηθούν ανάλογα το θέμα που προκύπτει.
Καλό απόγευμα να έχεις Στέλλα :)
Να λοιπόν που έγραφα, έγραφα και χάθηκε το σχόλιο μου.
DeleteΈλεγα ότι κάτι ξέρουν οι γιαγιάδες, είναι σοφές!
Τα ψίχουλα σήμερα τελειωσαν γρήγορα, οι επισκέψεις αυξήθηκαν, το ίδιο και τα μέλη. Δυο τα πουλάκια :-)
H voltaren βοήθησε κι εχθές κοιμήθηκα καλύτερα. Το περπάτημα το λατρεύω.
Καλό μήνα Ελευθερία
καλό βράδυ
Καλημέρα Στέλλα! Εύχομαι για το αγαπημένο σου πρόσωπο να πάνε όλα καλά.
ReplyDeleteΟι φίλοι που σε κάνουν χαρούμενη...είναι πολύτιμοι. Κράτησέ τους κοντά σου.
Φιλιά!
Είναι καλά Αννίκα αλλά πρέπει να κάνει ακόμη μια μαγνητική.
DeleteΜόνο πολύτιμοι; Και κάτι παραπάνω, που να ακούσεις και το κελάιδισμα τους!
καλό μήνα Αννίκα
καλό βράδυ
Καλώς όρισε ο νέος σου φίλος Στέλλα μου. Ο ερχομός του σημαδεύει την αλλαγή του μήνα στο ημερολόγιο και να το θεωρήσεις ως καλό οιωνό στα καθημερινά σου δρώμενα. Πολύ όμορφες αυτές οι στιγμές.
ReplyDeleteΚουράγιο, να προσέχεις την υγεία σου και το γόνατό σου.
Καλό μήνα να ευχηθώ.
Καλησπέρα Γιάννη!
DeleteΟ φίλος σήμερα (έκπληξη) έφερε και παρέα, ή ήρθε με τον φίλο του ή με την αγαπημένη του. Το πιατάκι με τα ψιχουλάκια άδειασε. Η Bonnie εν τω μεταξύ κυνηγάει ότι κινείται στο μπαλκόνι μας.
Η voltaren βοήθησε, έχω μάθει να υποφέρω τους πόνους και τις ενοχλήσεις (αλλά ας μένουν μακριά μου)
Καλό μήνα Γιάννη
καλό βράδυ
Περαστικά στο αγαπημένο σου πρόσωπο. Και οι φίλοι σου που έγιναν δυο εύχομαι να ήλθαν για να μείνουν. Και να σου κάνουν την πιο όμορφη παρέα.
ReplyDeleteΚαλό μήνα ευλογημένο χωρίς απρόοπτα άσχημα
Φιλιά πολλά
Ευχαριστώ για τις ευχές Άννα Φλο μου!
DeleteΤα πουλάκια με τα τιτιβίσματα τους, ναι, ομολογώ πρώτη φορά μου συμβαίνει μια τέτοιου είδους σχέση και μ'αρέσει.
Καλό μήνα Άννα μου
ας τον απολαύσουμε
Σύμπτωση θα πω.. χθες μία φίλη μου με βαρυμένη κατάσταση από διαβήτη μου είπε πως χάνει την όραση της και πως δεν υπάρχει θεραπεία. Στεναχωρήθηκα πολύ. Καλή μου φίλη εγώ έχω τα σπουργιτάκια και τις δεκοχτούρες που ταΐζω συστηματικά στο μπαλκόνι μου, τα χαίρομαι κάθε φορά έστω και που μου λερώνουν το τραπέζι .Εύχομαι καλό μήνα και καλό πια Φθινόπωρο σε όλους μας.
ReplyDeleteΕύχομαι γρήγορα περαστικά στον άνθρωπό σου Ψαροματάκι μου. Αφού έχει βοήθεια από δικό του άνθρωπο, πάλι καλά. Αυτό να σε ησυχάζει.
ReplyDeleteΠολύ όμορφο να επισκέπτονται πουλάκια το μπαλκόνι σου! Ακόμα κι αν δεν κελαηδούν, τα τιτιβίσματά τους και μόνο δίνουν μια άλλη νότα στην καθημερινότητά μας, σε όσους από μας συνεχίζουμε να ζούμε σε μεγαλουπόλεις.
Κι εμάς μας επισκέπτονται συχνά γιατί ο μπαμπάς μας τινάζει το τραπεζομάντηλο μετά το φαγητό σε μια άκρη του μπαλκονιού. Ανάρπαστα γίνονται τα ψιχουλάκια :)
Το γόνατό σου θέλει ξεκούραση Ψαροματάκι μου. Φρόντισέ το.
Περιμένω με πολύ ενδιαφέρον να δω τις πολυκατοικίες που σκοπεύεις να ζωγραφίσεις.
Καλό Σαββατοκύριακο και να περνάς όμορφα με ό,τι κι αν κάνεις :)
Σε φιλώ γλυκά!