Ομολογουμένως σκληρό (πολύ) όσο και ευαίσθητο (πολύ) έργο, πραγματεύεται όλα τα αρνητικά της εποχής που ζούμε, την οικονομική κρίση, το κυνήγι του χρήματος, την βία, την εξαθλίωση, τους ανθρώπους πιόνια και πολλά βαθειά νοήματα που σίγουρα μπορεί να ανακαλύψει ένας θεατής αρκεί να έχει αντοχές. Το παιχνίδι του καλαμαριού, ολοκληρώνεται σε εννιά επεισόδια και βλέπεται με μια ανάσα. Είναι μια σειρά με σκληρή βία αλλά και με στιγμές ιδιαίτερης ευαισθησίας και ανθρώπινης αλληλεγγύης. Η σειρά είναι Κορεάτικη, ευρηματική σεναριακά αλλά και εντυπωσιακή σκηνογραφικά. Δύσκολη αλλά άξιζε κατά την προσωπική μου πάντα άποψη. Στο Netflix.
Εξαιρετικές πληροφορίες για τη σειρά αλλά και για την ζωή στην Κορέα εδώ - κλικ
Κοίτα που με ξεδιπλώνεις και μοιράζομαι λίγο από τη ζωή μου.
ReplyDeleteΑρχικά τακτοποιηθήκαμε σε ένα μικρό σπιτάκι και ήμασταν κατά της τηλεόρασης (τύπου τί να την κάνουμε αφού έχουμε ο καθένας το laptop του). Αργότερα μετακομίσαμε σε μεγαλύτερο χώρο κι όλα άρχισαν να γίνονται μεγαλύτερα... και κάπως έτσι στο σπιτικό μας προέκυψε μια μεγάλη οθόνη τηλεόρασης(δίχως να πολυκαταλάβω πώς, γιατί...) Στο διά ταύτα, Netflix έχουμε, ωστόσο η τηλεόραση δεν ανοίγει ποτέ τις καθημερινές, παρά μόνο το Σάββατο για να δει επιλεκτικά ο μικρός τι θέλει. Εγώ το Σάββατο λείπω σχεδόν όλη μέρα... Και οι Κυριακές είναι η μέρα για βόλτες. Και δικαίως θα με ρωτήσεις Netflix γιατί έχουμε; "Δε ξέρω". Όπως επίσης,(θα ακουστεί εντελώς χαζό, αλλά είναι αλήθεια) δεν έχω ιδέα πως λειτουργεί η τηλεόραση. [Πώς έχουν αλλάξει όλα τόσο πολύ! Παλιά πατούσες απλά ένα κουμπί] :) Όμως! Έτυχε πέρυσι να δω μία (ΜΟΝΟ) ταινία και πραγματικά εντυπωσιάστικα! Συμπέρασμα, αν δεν έχει χρόνο κανείς... δουλεύει για να ζει, δυστυχώς. Θα σημειώσω τον τίτλο κι ας ελπίσουμε δοθείσης ευκαιρίας. Καλησπέρα να πω!
Καλησπέρα καναρινένια.
DeleteNetflix έχω πολλά χρόνια, είναι συνδρομητής ο γιός μου, αλλά τώρα, μόλις τώρα άρχισα να του δίνω κι εγώ τον χρόνο μου. Ίσως επειδή ο κινηματογράφος με απογοητεύει πια αλλά και δεν έχω το κουράγιο να είμαι σε μια καρέκλα (του κινηματογράφου) για ένα ολόκληρο δίωρο. Στο σπίτι βρίσκω τον τρόπο. Ταινίες στην τηλεόραση βλέπω αλλά μάλλο κι αυτό σπάνια το κάνω.
Το Netflix και οι σειρές του θέλουν χρόνο.
Φυσικά όταν κι εγώ έτρεχα για να βγάλω το ψωμί μου ούτε που θα το σκεφτόμουν.
Και θέλει και διάθεση.
Να περνάς όμορφα!