Νοέμβρης

 

Αυτές οι φωτογραφίες που καλωσορίζουν τους μήνες,  μου φαίνονται λίγο χαζούλικες αλλά ok,  κάποιες φορές ακόμη και τα ''χαζούλικα''  είναι αναγκαία.  Τα δύσκολα,  αργούν πολλές φορές,  αλλά έρχονται.  Τις μέρες αυτές δεν τολμώ να μετρήσω ούτε πίεση ούτε παλμούς.  Με αναστατώνουν οι αριθμοί,  παγώνουν τα δάχτυλα μου.  Η ασάφεια του μέλλοντος πάντα με εξίταρε.  Το παρόν κάπως το μυρίζω,  το ψηλαφίζω,  καταλαβαίνω πού βρίσκομαι.  Το παρελθόν έχει εμμονές,  το παρόν έχει ελπίδα,  το μέλλον φόβο.  Κρατάω λοιπόν την ελπίδα,  έτσι κι αλλιώς αυτήν χρειάζομαι.  Καλό ένστικτο επίσης χρειάζομαι.  Το παλιό,  μοιάζει να χάλασε,  αναρωτιέμαι αν λειτουργούσε ποτέ ή αν έτσι νόμιζα.  Έτσι όπως αλλάζει η καθημερινότητα μας,  ποιός να ξέρει..