παλαφίτο

 

''Όχι,  ούτε χώρισα ποτέ,  ούτε πρόκειται.  Μια χαρά είμαστε με τον Χουάν,  εδώ και κάμποσα χρόνια.  Όμως ένας φίλος μας που μένει κοντά μας χώρισε,  η γυναίκα του σήκωσε όλο το σπίτι κι εκείνος έμεινε με το οικόπεδο.''

''Πώς;''

''Έχεις υπόψη σου τα παλαφίτο;''

''Όχι.''

''Είναι σπίτια πάνω σε πασσάλους βυθισμένους στο νερό.''

Η Πρου γκουγκλάρει τη λέξη ''palafito'' κι εμφανίζονται δεκάδες σπίτια χτισμένα πάνω σε ήρεμα νερά στη Βενεζουέλα,  τη Βιρμανία και το Τσιλοέ.

''Παλαφίτο υπάρχουν σε πολλά μέρη του κόσμου,  αλλά στο Τσιλοέ έχουμε και παλαφίτο στην ξηρά''  λέει η Ροσαμπέτι.

''Πώς γίνεται αυτό;''

''Βυθίζουν τους πασσάλους στο χώμα,  οπότε δεν έχει σημασία αν το έδαφος είναι ανώμαλο.  Είναι σαν σπίτια με ποδάρια.  Οπότε,  άλλο είναι το σπίτι και άλλο το οικόπεδο.  Κι αν το ζευγάρι χωρίσει,  στην καλύτερη περίπτωση ο ένας φεύγει με το σπίτι κι ο άλλος μένει με το οικόπεδο.''

''Και πώς σηκώνουν το σπίτι;''

''Το ανεβάζουν πάνω σε χοντρούς κορμούς και το σέρνουν με βόδια.  Αυτές οι μετακομίσεις λέγονται ''ρυμουλκήσεις σπιτιού''.  Κι αν πρέπει να μεταφέρουν το σπίτι από το ένα νησί στο άλλο,  φτιάχνουν μια σχεδία με τους κορμούς και το μεταφέρουν με λάντζες.  Είναι ωραίο θέαμα.  Το σπίτι να πλέει ανάμεσα στα νησιά.  Άσε που είναι και πρακτικό,  αφού δεν χρειάζεται καν να το αδειάσεις.  Πρέπει,  όμως,  να βγάλεις τα κάδρα από τους τοίχους γιατί μπορεί να σπάσουν.''

''Κι έχετε πολλούς χωρισμούς στο Τσιλοέ;''

''Όχι πολλούς,  αλλά καμμιά φορά θες να ζήσεις πιο κοντά στα παιδιά σου και στα εγγόνια σου,  οπότε αποκτάς ένα οικόπεδο και πας εκεί το σπίτι σου.  Κι είναι καλό να ξέρεις ότι το σπίτι σου δεν είναι κολλημένο στη γη.  Ό,τι κάνει για τη γη, κάνει και για τη θάλασσα.   Είναι καλό ότι το σπίτι έχει ποδάρια,  όλα τα σπίτια πρέπει να έχουν ποδάρια.''

από τις σελίδες 342 και 343 του βιβλίου

Χιλιανός ποιητής

του Alejandro Zambra

εκδόσεις Ίκαρος