Saturday, March 26, 2022

κραυγές και ψιθυρίσματα


 

Σαν τα κουμπάκια που ενώνουν τα υφάσματα ενώνονται και οι άνθρωποι /  προσπαθούν να επανακτίσουν τα χαμένα  /  μια μικρή,  ελληνική σημαία στα χέρια ενός μικρού αγοριού  λίγες ώρες μετά την παρέλαση  /  ένα σκούρο πορτοκαλί πανί  /  η βελόνα τρυπάει σχηματίζοντας λέξεις που κάνουν την καρδιά να χτυπά δυνατότερα  /  ένα ζευγάρι φτερά αγγέλου ανάποδα τοποθετημένα  /  ποιήματα φτιαγμένα με κλωστή  /  7038010  /  κόκκινο φωτεινό  /  ένας πόλεμος που ανακατατεύει τα σωθικά,  /  φόβος  /  πυρηνικά  /  το χαμηλωμένο βλέμμα είναι κεντημένο σε κάθε συλλαβή της κα-θη-με-ρι-νό-τη-τας  /  πολύτιμο το χάδι του γονιού  /  δυσεύρετο ωστόσο  /  παγωμένα,  ωχρά δάχτυλα σχηματίζουν ένα ερωτηματικό  /  ένα δώρο σε χρώμα ροζ της αγάπης  /  η φωτογραφία των τεσσάρων αδερφών παππούδων  /  οι ρίζες μας σε άσπρο μαύρο  /  παράγκα λευκό,  γιορτινό  /  δύσκολα πια κλίνεται το ρήμα που δηλώνει ''ασφάλεια''  /   η αρχή διαθέτει ναρκισσισμό και το τέλος  μια συγνώμη  /  καμμία άλλη επιλογή από το να ακολουθείς  την ροή  /  καλημέρα,  καληνύχτα  /  όλα τα συναισθήματα σε όμορφες εικόνες  /  συναντήσεις που ήρθαν για να μείνουν  /  επιθυμίες που αργούν πολύ να εκπληρωθούν  /  ο δικός μου κόσμος,  ο δικός σου  /  η σταθερότητα των εποχών στα ραντεβού τους  /  τούτη η άνοιξη που παλεύει για τις πρώτες της ανθισμένες ανάσες  /  -

No comments:

Post a Comment

παραμονή

  Την ζωή την ακολουθούμε,  δεν μας ακολουθεί!  Πιστεύω όμως βαθιά,  πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας,  θα πραγματοποιηθεί....