θάλασσα

 

Νομίζω πως οι στιγμές  δίπλα,  έξω ή μέσα στη θάλασσα δεν αντικαθίσταντai.  Είναι μοναδικές όσο κι αν τις θεωρούμε ειδικά εμείς στην χώρα μας δεδομένες.  Σε μια άλλη χώρα οι μοναδικές στιγμές ίσως να ήταν κάποιες άλλες αλλά εγώ θα ήμουν ο ίδιος άνθρωπος.  Το ίδιο άγχος,  οι δυσκολίες,  οι στόχοι,  τα πράγματα στα οποία είμαι καλή.  Θα πετύχαινα δηλαδή να ισορροπήσω τα συναισθήματα του εσωτερικού μου κόσμου,  το σωματικό μου βάρος,  θα έβρισκα κάποια δουλειά στα μέτρα μου και θα την πάλευα έως τελικής πτώσης.  Το να παλεύεις μαθαίνεται.  Αλλά πρέπει να το λέει η καρδούλα σου.  Να λέει,  εγώ θα το κάνω,  εγώ θα το κάνω,  εγώ θα το κάνω.  Χωρίς εκλογικεύσεις και δικαιολογίες.  Τα έχουμε ξαναπεί.  Το κάθε τι το 100% σου ζητάει.  Μ΄αυτό πληρώνεις και πληρώνεσαι.  Το αν θα πετύχεις είναι άλλο.  Συνήθως αυτοί που είναι απ' έξω δεν μπορούν να γνωρίζουν τον βαθμό δυσκολίας κι αν ήξεραν πόσο εσύ κουράστηκες θα φρόντιζαν να υποτιμήσουν το αποτέλεσμα.  Δεν πάει έτσι.  Άλλο η κούραση κι άλλο οι απολαβές.  Ακόμη πιο άλλο να ζητάς από τον άλλο να σου διδάξει τα βήματα που έκανε.