Οι μέρες που περιέχουν επιστροφές, είναι τρυφερές και αγαπησιάρικες, αφού περιέχουν και ανακούφιση, καθησυχασμό, μεγάλη χαρά και μια θέληση φροντίδας για τον άνθρωπο που ήταν για λίγες μέρες μακριά και που επέστρεψε, ακέραιος κυρίως.
Φυσούσε δυνατά, ένα ανοιξιάτικο πρωινό κρύο τρύπωνε μέσα από το καλά κουμπωμένο παλτό μου κι ο δυνατός αέρας με ανάγκαζε να βάζω περισσότερη δύναμη στα πόδια μου και να κρατάω αντίσταση με το σώμα μου για να φτάσω στη γειτονιά που βρίσκεται στο ύψωμα, ακριβώς είκοσι λεπτά από το σπίτι μου. Βιαζόμουν να φτάσω στο σημείο όπου θα συναντιόμασταν, βιαζόμουν να ζεστάνω τα χέρια μου ανάμεσα στα δικά σου.
[Μ᾿ ἕνα τίποτα ἔζησα
Μονάχα οἱ λέξεις δὲ μοῦ ἀρκούσανε
Σ᾿ ἑνὸς περάσματος ἀέρα
ξεγνέθοντας ἀπόκοσμη φωνὴ τ᾿ αὐτιά μου
φχιὰ φχιοὺ
φχιού
ἐσκαρφίστηκα τὰ μύρια ὅσα
Τί γυαλόπετρες φοῦχτες
τί καλάθια φρέσκες μέλισσες καὶ σταμνιὰ φουσκωτὰ ὅπου
ἄκουγες βββ νὰ σοῦ βροντάει ὁ αἰχμάλωτος ἀέρας.]
Οδυσσέας Ελύτης
-Το Φωτόδεντρο και η δέκατη τέταρτη Ομορφιά
Πράγματι οι επιστροφές είναι μεγάλη χαρά όταν είναι γαλήνιες και καθησυχαστικές. Κάποια δύσκολα πρέπει να μένουν πίσω. Όσο για τον ανήφορο, δεν χρειάζεται δύναμη, η λαχτάρα από μόνη της βάζει φτερά στα πόδια.
ReplyDeleteΝα είσαι καλά Στέλλα, Καλό ξημέρωμα και καλή εβδομάδα!
Αυτή η λαχτάρα της προσμονής! Της ανυπομονησίας της γλυκιάς προσωπικής στιγμής. Πόσο όμορφο. Καλώς όρισες και πάλι Στέλλα.
ReplyDeleteΑυτή η βιασύνη για το αντάμωμα, είναι που κάνει την ανηφόρα ίσιωμα Στέλλα μου.
ReplyDeleteνα είσαι καλά και να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκυριακο. 🌼