*Είναι σωστές οι παροιμίες, μη μιλάς για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου λένε.. αν όμως βλέπεις ότι μπορεί να σωθεί;
*Η πόλη είναι έρημη από ανθρώπους, αν βγω χωρίς ρούχα στο μπαλκόνι νομίζω κανείς δεν θα πάρει είδηση..
*έψησα κέικ και τυροπιτάκια κουρού
Εδώ που κατοικώ είναι ερημιά από φυσικού της.
ReplyDeleteΤα προηγούμενα χρόνια όμως,τέτοια ημέρα,
όλο και άκουγα ένα γλέντι από κάπου κοντά, συνοδεία μυρωδιάς
ψητού στα κάρβουνα :)
Φέτος,όμως,επικρατεί βουβαμάρα.
Ας είναι καλά τα πουλιά,οι γάτες και τα σκυλιά που κυκλοφορούν ακόμα.
Κέικ.. τι ωραία να συνοδεύει ζεστό και πικρό ελληνικό καφέ..
Η φωτογραφία υπέροχη..
Μου θύμισε μέρη που έχω περπατήσει..
Να περνάς καλά και να είσαι ακόμη καλύτερα!
καλησπέρα Λενιώ, χρόνια πολλά
DeleteΚάπου ωραία θα είσαι για να την αντέχεις την ερημιά.
Χμ πραγματικά φέτος απόλυτη ησυχία και καμμία υποψία ψητού.
Μου αρέσει για κάποιο λόγο, εκτέλεσα και την υπόσχεση προς το γιό μου, κεικ με ροδάκινα και κουροπιτάκια.
Η φωτογραφία με μάγεψε κι εμένα, δε θυμάμαι τόσο γεμάτη ακρογιαλιά με όμορφα κοχύλια..
φιλιά :-)