Ήρθε κι κάθισε δίπλα μου. Είμασταν σε εξωτερικό χώρο. Καθόμασταν σε κάτι σαν παγκάκι. Ήταν με σκούρα μαλλιά, αρκετά δυναμωμένο σώμα, κάπως ψηλός. Ήταν κάποιος από τους γνωστούς μου αλλά δεν μπορώ να προσδιορίσω ποιός. Του είπα - θα ήθελα να σε έχω αδερφό μου - και του έδωσα τον αντίχειρα του αριστερού μου χεριού να τον κοιτάξει, πονούσα. - Θα ήθελα να έχω κάποιον να με προσέχει - του είπα. Εκείνος δεν μίλησε, οι άντρες στα όνειρα δεν μιλάνε. Ίσως να σκεφτόταν -βαρύ το φορτίο - ίσως πάλι να είχε τα δικά του, ίσως απλά εγώ να εκμεταλευόμουν έναν άνθρωπο που στάθηκε για λίγο να ξεκουραστεί.
Μπορεί να είναι απωθημένες σκέψεις, κρυφές επιθυμίες, προφητικά μηνύματα, κ.α. Σημασία έχει να μην επηρεάζουν την καθημερινότητά μας προσπαθώντας να τα αποκωδικοποιήσουμε.
ReplyDeleteΚαλό ξημέρωμα Στέλλα και Καλό μήνα!
Φιλιά!
καλημέρα Αννίκα μου, πολύ σωστά!!!
Delete