Καμμιά φορά παίρνεις δώρο ένα κουτί ας πούμε με μπισκότα και λες -δικό μου είναι, δεν θέλω να το μοιραστώ με κανέναν-. Ίσως και να βρεις ένα σκοτεινό σημείο και να τα κρύψεις στο ψηλότερο ντουλάπι -δεν θέλω να καν να γνωρίζει κάποιος για αυτά-. Κάπως έτσι ίσως γίνεται και με μερικές όμορφες στιγμές. Τις κρύβεις στα βάθη της καρδιάς σου, έτσι κι αλλιώς δεν είναι πάντα το μοίρασμα ευτυχία.
Αφού ήταν προορισμένο για δώρο, πώς προέκυψε ότι δεν θέλεις να το μοιραστείς;...
ReplyDeleteΜα πως, αν το δώρο είναι φαγώσιμο είναι πιθανόν να το μοιραστείς, κάποιοι το κάνουν κάποιοι άλλοι όχι Στράτο. Αν πχ σου φέρουν ένα κουτί σοκολατάκια, ή σιροπιαστά, θα τα βάλεις στο τραπέζι για όλους, ή μπορεί και να τα δώσεις σε αγαπημένα σου άτομα, όχι;
DeleteΣυμβαίνει και σε εμένα,με τις στιγμές ευτυχίας..
ReplyDeleteΝομίζω,ότι αν τις μοιραστώ θα χάσουν την δυναμική τους..
Εξ άλλου,μόνο για εμένα έχουν αξία..
Τις κρατώ κατά-δικές μου να λάμπουν στις σκοτεινές πλευρές
των ημερών μου..
Το μοίρασμα,για εμένα,είναι ευτυχία όταν έχει άμεση σχέση
με τον άλλο, όπως ένα πιάτο με σοκολατοκαρυδοπεριλουσμένα
μπισκότα... :)
Σε φιλώ και αποχωρώ..
Καλό βράδυ να έχεις!
Όλα χάνουν τη δυναμική τους όταν τα μοιράζομαι. Βέβαια μπαίνω στον πειρασμό γιατί η αίσθηση ότι θα εκφραστώ απέναντι σε έναν άνθρωπο είναι ανώτερη, ωστόσο πολλές φορές μετανιώνω. Κρατάω όμως τα θετικά. Εξαρτάται και με ποιόν μοιράζομαι ε;
Delete