Αν με ρωτούσες πώς πέρασα σήμερα, θα σου έλεγα πως ήταν μια μέρα που κουράστηκα ηθελημένα πολύ. Τόσο πολύ που από νωρίς το πρωί ως τώρα κατάφερα να μη σκέφτομαι τίποτα. Αυτός ακριβώς ήταν ο στόχος μου. Να μην προλαβαίνω να κοιτάξω ούτε έξω από το παράθυρο, όπως κι έγινε. Συν το ότι επιτέλους έχω στα χέρια μου ένα ολοκληρωμένο κάτι. Ευτυχία! Λένε πως όταν βλέπεις στον ύπνο σου αίμα σημαίνει πως κάτι θα μάθεις πολύ γρήγορα. Μη μπερδευτείς, ιδέα δεν έχω από όνειρα αλλά σα να θυμάμαι πως μικρή, κάτι τέτοιο είχα ακούσει. Πράγματι, ήρθε ένα νέο λίγο πριν το μεσημεράκι που οριστικοποιήθηκε το απόγευμα. Φαίνεται πως το σπίτι είναι ένας ζεστός και τρυφερός τόπος αναχωρήσεων αλλά και αφίξεων. Μου κάνει εντύπωση που ακόμη και σήμερα βρίσκω ανθρώπους που έχουν τα ίδια όνειρα που είχα εγώ πχ το 1980. Στιγμές στιγμές επιβεβαιώνομαι πως παρόλο που έχουν περάσει πάνω από σαράντα χρόνια, τίποτα στον κόσμο δεν έχει αλλάξει. Ούτε ένα βήμα μπροστά!
Στους ρυθμούς τις καθημερινότητας αισθανόμαστε το σπίτι σαν καταφύγιο και βέβαια αντανακλά τις απόψεις της προσωπικότητάς μας. Αλλάζει ο κόσμος Στέλλα μου κατά το δοκούν. (εξαρτάται από τα βήματα, αν είναι μικρά σταθερά ή άλματα) Τα όνειρα κοινά σε όλους τους ανθρώπους καθορίζονται από τις σκέψεις και τις απόψεις. Λέμε ¨με όποιο δάσκαλο θα κάτσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις¨ Συμπεραίνω πως οι αφίξεις ήταν ευχάριστες και εύχομαι το καλύτερο.
ReplyDeleteΣε φιλώ! Καλή εβδομάδα!
Άλλες φορές οι αλλαγές μοιάζουν με άλματα και άλλες φορές απλά αλλαγές δεν υφίστανται Αννίκα μου όπως πολύ ωραία λες. Τα όνειρα αντανακλούν τη διάθεση.
Deleteκαλή εβδομάδα
:)
καλό βράδυ