Εν μέσω καύσωνα με όνομα Κλέων παρακαλώ, μια σκέψη μου ήρθε στο μυαλό, εδώ στην εξαιρετική όαση του σπιτιού μου. Δεν έχω καταφέρει ποτέ, 60 χρόνια πιά, να εντοπίσω στους ανθρώπους γύρω μου αυτό που λέγεται ζήλια. Έχω εντοπίσει εγωισμό, ξερολισμό, αδιαφορία αλλά ζήλεια αυτούσια, καθαρή και ολοφάνερη ποτέ. Ίσως να είναι από τα συναισθήματα που κρύβονται τόσο καλά; Δεν γνωρίζω!
Έχω υπαρξει θύμα αδικαιολόγητης ζήλιας στο παρελθόν απο συντροφο μου αλλά και στο χωρο της δουλειάς, ακόμη και τώρα εχω στη δουλειά άτομο που ειναι εγωιστής εγωκεντρικό και ζηλιάρης επειδή ενα ατομο σαν και μένα μπορεί και δουλεύει, τον αγνοώ αλλα ψάχνει για λάθη μου
ReplyDeleteχμ.. ελα στη σελίδα μου να δεις τι έγραψα
Καλη Συνεχεια
Στη συντροφικότητα το καταλαβαίνω αν και είναι ένδειξη ανασάλειας και καθόλου αγάπης. Και στην δουλειά όπου υπάρχει ανταγωνισμός.
Deleteκαλημέρα Μορφέα
Δυστυχώς, το έχω ζήσει. Είναι τόσο στενάχωρο, γιατί πραγματικά δεν κατανοείς την αιτία. Και όμως... άβυσσος η ανθρώπινη ψυχή.
ReplyDeleteΚαλή δύναμη με τον Κλέων!!!! Φιλί γλυκό για καληνύχτα :)
Ναι Μαρινάκι είναι άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Καλή δύναμη με κλιματιστικά και ανεμιστήρες. Ωστόσο αντέχουμε, εμείς οι ήρωες της καλοκαιρινής πόλης.
DeleteΣε φιλώ
καλημέρα!!!
(από κινητό, δεν ξέρω αν θα φτάσει). Από κάπου από την Εύβοια, συνοδεία κουκουβάγιας και τη δροσιά της βεράντας......... φιλιά πολλά
ReplyDeleteέφτασε, έφτασε!!! Απόλαυσε τα όλα Αννίκα μου.
Deleteνα καλοπερνάς
φιλιά!!!