Η χαρά, είναι ένα συναίσθημα που αν δεν είσαι παιδί, δεν ξέρεις πώς να το διαχειριστείς και πώς να το εκφράσεις. Από τη μια μπορεί να θέλεις να κλάψεις από ανακούφιση, από την άλλη δεν ξέρεις αν την επόμενη στιγμή αυτή η κατάσταση για την οποία είσαι χαρούμενος θα υφίσταται.. Θέλεις να ρουφήξεις την πορτοκαλάδα στο ποτήρι και δεν ξέρεις αν θα στραβώσει το καλαμάκι ή αν θα σπάσει το ποτήρι.
Καλοδεχούμενη όπως κι αν έρθει, όσο σύντομη κι αν είναι. Και όχι δεν θα πρέπει να είμαι παιδί χτυπώντας παλαμάκια κάθε φορά που είμαι χαρούμενη. Μπορεί σαν ενήλικας να μην την εκφράζω, όμως τη νιώθω με μια άλλη οπτική από αυτή του παιδιού. Τα παιδιά ικανοποιούνται με υλικά αγαθά. Στους μεγαλύτερους η χαρά είναι συναίσθημα, ψυχικό ή πνευματικό, οπωσδήποτε όμως θετικό. Και δεν με ανησυχεί η διάρκειά της (άλλωστε τίποτα δεν είναι μόνιμο) Απλά περιμένω πότε θα ξαναέρθει.
ReplyDeleteΚαλό ξημέρωμα και καλή Κυριακή Στέλλα μου!
Καλό βράδυ Αννίκα μου, σ ευχαριστώ για το εύστοχο σχόλιο σου
Deleteφιλιά κι ευχές για καλή βδομάδα
:)