Πάντα μα πάντα ο Αύγουστος τέλειωνε με τις γιορτές των παιδιών μου. Δρόσιζαν τα απογεύματα με τις βροχές, άλλαζε ο καιρός και το φως του ήλιου γινόταν διαφορετικό. Το βιβλίο του καλοκαιριού έφτανε στην τελευταία του σελίδα, άλλοτε βρεγμένο με θαλασσινό νερό κι άλλοτε με σημάδια από καφέ και ιδρώτα.
Καλό αποκαλόκαιρο, Στέλλα μου. Να περνάτε όμορφα, καλή μου φίλη.
ReplyDeleteΕπειδή το καλοκαίρι με κουράζει με την υπερβολική ζέστη,πάντα μου άρεσε το φθινόπωρο.
ReplyDeleteΑύριο είναι 1 Σεπτεμβρίου και ο καιρός θυμίζει φθινόπωρο.
με τις πρώτες βροχές που τις έχουμε ανάγκη.
Χρόνια πολλά στα παιδιά σου!!!
Παρέα με το καφέ όπως πάντα μουσική.
https://www.youtube.com/watch?v=zEuOkapb-_o
Παρούσα κι εγώ. (δύσκολη η προσαρμογή ....και καθόλου δεν μου αρέσει) Να ευχηθώ από καρδιάς Χρόνια Πολλά στα παιδιά, καλά και χαρούμενα! Μας λείπει εκείνο το αποκαλόκαιρο που ο καιρός άλλαζε σιγα-σιγά. Εδώ βράζουμε ακόμη και η προσαρμογή είναι δύσκολη και καθόλου δεν μου αρέσει.
ReplyDeleteΜε τις καλύτερες ευχές για όλους, σε φιλώ!
Σας ευχαριστούμε πολύ, οικογενειακώς, όλους :)
ReplyDelete