Καλοκαίρι, είναι οι ιδρωμένες καμπύλες, τα μπούτια, τα μπράτσα, οι μασχάλες, είναι οι σκοτοδίνες και η υπόταση από την αφυδάτωση και υπερέκθεση στο φως του ήλιου, είναι το αγόρι στο beach bar που σου φέρνει δυό καφέδες και δυό νερά, είναι οι παραγωγοί στις λαικές που διαλαλούν τα πιό νόστιμα βερύκοκα, είναι ο τύπος με την πρησμένη κοιλιά που κουβαλάει τον δίσκο με τους λουκουμάδες στη θάλασσα και μαζί μ' αυτόν οι δέκα χαρτοπετσέτες που δεν φτάνουν να σκουπίσεις την ηδονή από την γλύκα, το ζυμάρι και τη ζάχαρη.
Βεβαίως! Αφτά και . . . κάτι άλλα!
ReplyDeleteΚαλές Δροσιές!
Καλοκαίρι φτιαγμένο από στιγμές σου, Στέλλα, είναι –και μάλλον είναι– μια δίκαιη απαρίθμηση των πέντε αισθήσεων ή δεν μέτρησα σωστά;…
ReplyDeleteΝομίζω πως τελικά η κρίση είναι μια μικρή παρένθεση στον ατέλειωτο χρόνο.
μ αρεσει που δινεις ιδιαιτερη αξια στο κειμενακι μου Στρατο αναφεροντας τις 5 αισθησεις - δεν το ειχα προσεξει αλλα μηπως ολα δεν ειναι αυτες;
Deleteη κριση;
βαθια κουβεντα!
εξαρταται απο πολλες παραμετρους!
αλλα δεν παυει οπως πολυ ομορφα ειπες να ειναι μια παρενθεση στη γενικοτερη ιστορια, οπως τοσα και τοσα αλλωστε :)
Καλοκαιρινές απλές καθημερινές στιγμές. Δοσμένες με όμορφη και σαφή περιγραφή μαζί με την επιρροή τους Στέλλα. Δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς εδώ.
ReplyDeleteΚαλά να περνάς.
επισης Γιαννη, καλημερα :)
Deleteπολλα αλλα ακομη, ευτυχως θα ελεγα!
ReplyDeleteυπομονη παρ ολα αυτα οσον αφορα τη ζεστη :)