Ο δικός μου ο Σεπτέμβρης αναζητάει εικόνες τρυφερές για τα κυριακάτικα ξυπνήματα του. Μου ψυθιρίζει πως όλα θα πάνε καλά, με κοροιδεύει με δυό τρεις ψιχάλες βροχής, με ξεγελάει με μικρές οάσεις δροσιάς, μου θυμώνει αφήνοντας με άυπνη τις νύχτες, μου στέλνει μουσικά ακούσματα όπως αυτό..
''Ενα φλιτζάνι καφές, ένα τσιγάρο που καπνίζεις και το άρωμά του σε διαπερνά, τα μάτια μισόκλειστα μέσα στο ημίφως του δωματίου... Δεν θέλω τίποτε άλλο από τη ζωή εκτός από τα όνειρά μου και αυτό... Λίγο είναι; Δεν ξέρω. Μήπως ξέρω τι είναι λίγο και τι πολύ;'' Φερνάντο Πεσσόα
Sunday, September 12, 2021
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
παραμονή
Την ζωή την ακολουθούμε, δεν μας ακολουθεί! Πιστεύω όμως βαθιά, πως όταν κάνουμε μια ευχή μέσα από την καρδιά μας, θα πραγματοποιηθεί....
Ανοίγει το σημειωματάριο ο Σεπτέμβρης κι έγιναν κιόλας όλα νοσταλγία. Ασυμβίβαστη καρδιά.
ReplyDeleteΚαλό βράδυ Στέλλα και καλή εβδομάδα!
Μπα! Καμμία νοσταλγία δεν έχω για το καλοκαίρι αν και με το που θα αλλάξουμε ρούχα θα μου κακοφανεί αλλά μέχρι τότε θα περάσει πολύς καιρός.
Deleteκαλό βράδυ!!!
Νοσταλγικές στιγμές, όμορφα ακούσματα, ωραίες εικόνες. Τι πιο όμορφο. Την καλησπέρα μου Στέλλα. Καλή βδομάδα.
ReplyDeleteαχμμ γιατί μικρή μου δεν σε αφήνει να κοιμηθείς τις νύχτες? να πάω να του μιλήσω βρε παιδί μου γιατί από την άλλη με τη δροσιά που έχει εδώ εγώ τρελαίνομαι στον ύπνο και το πρωί δεν θέλω να σηκωθώ από το χουζούρι !!! Πσσσ με βοήθησεις να καταλάβω γιατί μου αρέσει ο Σεπτέμβριος! Ρίχνω μαζί του κάτι ξεγυρισμένες τούφες (δεν ξέρω αν την ξέρεις τη λέξη αυτή)
ReplyDeleteΦιλί :)